بررسی مقاومت دارویی شیگلاهای جدا شده از بیماران مبتلا به اسهال شیگلایی مراجعه کننده به بیمارستان ۲۲ بهمن شهر گناباد

زمینه و هدف: مشکل عمده ای که در درمان بسیاری از عفونتهای باکتریایی وجود دارد ایجاد مقاومت نسبت به داروها می باشد که این مسأله باعث صرف هزینه های بیهوده در درمان می شود. پس اطلاع از نوع مقاومت که با زمان قابل تغییر است، مفید می باشد. در این مطالعه مقاومت دارویی شیگلا های جدا شده از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان 22 بهمن شهر گناباد نسبت به آنتی بیوتیکهای بکار گرفته شده در این بررسی، مورد ارزیابی قرار گرفت. روش تحقیق: در این بررسی نمونه های ارجاع شده از بیماران مورد مطالعه قرار گرفتند و تعیین حساسیت دارویی شیگلاهای جدا شده نسبت به آنتی بیوتیکهای بکار گرفته شده در این مطالعه، به روش کربی بائر انجام گرفت. یافته ها: مجموعا 134 نمونه مدفوع مشکوک به اسهال شیگلایی به آزمایشگاه میکروب شناسی بیمارستان 22 بهمن شهر گناباد ارسال گردید که از این تعداد، 32 نمونه با کمک تستهای تفریقی از نظر وجود شیگلا مثبت تشخیص داده شدند. تمامی سویه ها به آنتی بیوتیکهای سفتی زوکسیم، سیپروفلوکساسین و سفوتاکسیم کاملا حساس بودند و در بین سویه های جدا شده بیشترین مقاومت نسبت به تتراسایکلین (3/81%) و ولفامتوکسازول- تری متوپریم (1/53%) دیده شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه در خصوص بررسی حساسیت دارویی شیگلا به عنوان عامل بیماری اسهال شیگلایی، بهتر است در درمان این بیماری از آنتی بیوتیکهایی از قبیل تتراسایکلین، سولفامتوکسازول- تری متوپریم و آمپی سیلین به دلیل مقاومت بالای شیگلا نسبت به این سه دارو، کمتر استفاده شود و در مقابل آنتی بیوتیکهای سفوتاکسیم، سفتی زوکسیم و سیپروفلوکساسین با حساسیت بالا جایگزین گردد.